przychylić się do czyjejś prośby

См. также в других словарях:

• przychylać się – przychylić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pochylając się, zbliżać się do kogoś lub czegoś; zniżać się, przyginać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gałęzie drzew przychylają się pod ciężarem śniegu do ziemi. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przychylić — dk VIa, przychylićlę, przychylićlisz, przychylićchyl, przychylićlił, przychylićlony przychylać ndk I, przychylićam, przychylićasz, przychylićają, przychylićaj, przychylićał, przychylićany «nachylić coś ku komuś, czemuś; zbliżyć przez pochylenie… …   Słownik języka polskiego

• prośba — ż IV, CMs. prośbabie; lm D. próśb 1. «skierowanie do kogoś jakiegoś życzenia i naleganie na jego spełnienie; proszenie» Gorąca, natarczywa, pokorna, usilna prośba. Milcząca, niema prośba. Prośba o litość. Prośba o chleb, o wodę. Mieć do kogoś… …   Słownik języka polskiego

• pozwolić — dk VIa, pozwolićlę, pozwolićlisz, pozwolićzwól, pozwolićlił pozwalać ndk I, pozwolićam, pozwolićasz, pozwolićają, pozwolićaj, pozwolićał 1. «zgodzić się, przystać na coś, przychylić się do czyjejś prośby; zezwolić» Pozwólcie mi mówić. Rodzice… …   Słownik języka polskiego

• zezwolić — dk VIa, zezwolićlę, zezwolićlisz, zezwolićzwól, zezwolićlił zezwalać ndk I, zezwolićam, zezwolićasz, zezwolićają, zezwolićaj, zezwolićał «zgodzić się na coś (zwykle oficjalnie, z urzędu), przychylić się do czyjejś prośby; pozwolić» Zezwolić na… …   Słownik języka polskiego